ديروز شعر " قايقي خواهم ساخت" سهراب را خواندم و گفتم اري سهراب تو قايقي بساز و برو به آنجا كه دلت مي خواهد و من هم قايقي خواهم ساخت مي نشينم برآن و ميروم ، مي روم به جايي كه آدمهايش از اين دنيا نباشند ، مي روم به جايي كه هيچ نشانه اي از اين دنيا نداشته باشد ، مي روم به سرزميني كه درآن آدمهايش تنهايي ات را درك كنن و بشناسندغمت را ، مي روم به سرزميني كه دنيايش درست مثل دنياي من باشد مي روم به جايي كه آدمهايش تنهايي ام رابشناسند آري سهراب من هم قايقي خواهم ساخت و خواهم رفت از اين دشت و ديار ، قايقي خواهم ساخت و بگذارم آن را در درياچه ي روياهايم كه رسد بر دل تنهايي هايم ، قايقي خواهم ساخت كه رود سوي مكاني پراز آرامش كه رود در دل روياهايم ، اري سهراب بدان كه قايق من قايقي ست :

                                        « پراز تنهايي

                                                               به سوي تنهايي            

                                                                                            در درياي تنهايي »

نظرات شما عزیزان:

سجاد

ساعت20:13---11 بهمن 1393

[وب سایت]

عالی بود
پاسخ: ممنون داداشي

فاطمه هاشمی

ساعت10:43---21 دی 1393

وبت خیلی زیباست عزیزم
پاسخ:ممنون عزيزم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: